Zamek króla Stanisława Leszczyńskiego i książąt Sułkowskich w Rydzynie

Barokowy Zamek w Rydzynie zbudowany został w końcu XVII w. na murach zamku gotyckiego na początku XV w., siedziby Jana z Czerniny, założyciela miasta Rydzyna. Wzniesiony został dla podskarbiego wielkiego koronnego Rafała Leszczyńskiego. Jego architektem i budowniczym był Józef Szymon Belotti, skrzydło zachodnie ok. 1700 r. przebudował osiadły w Rydzynie rzymski architekt Pompeo Ferrari. Zamek został częściowo spalony w 1707 r. podczas wielkiej wojny północnej. Podczas przymusowej emigracji króla Stanisława Leszczyńskiego przejęty został przez króla Augusta II Mocnego. Król przyjmował tu obce poselstwa, zwoływał posiedzenia senatu Państwa. W latach 1738 – 1909 Zamek był własnością książąt Sułkowskich. Do wymagań nowych właścicieli dostosowywali go Karol Marcin Frantz i Ignacy Graff. Rezydencja rydzyńska słynęła z licznych przedsięwzięć kulturalnych i edukacyjnych. W latach 1928 – 1939Zamek był siedzibą eksperymentalnej szkoły średniej – internatowego Gimnazjum i Liceum im. Sułkowskich słynącego z wysokiego poziomu nauczania. W końcu stycznia 1945 r. zamek został spalony. Odbudowany został w latach 1970 – 1989 przez Stowarzyszenie Inżynierów i Techników Mechaników Polskich. Zespół bogato zdobionych sal reprezentacyjnych zrekonstruowany został na podstawie zachowanych fotografii. Wystrój i wyposażenie tych wnętrz nawiązuje do stanu pierwotnego. Zamek udostępniany jest do zwiedzania. Oglądać można kolekcje artystyczne, historyczne i przyrodnicze. Na elewacjach zewnętrznych zachowane liczne detale wystroju z XVII i XVIII w. nad wejściem głównym kartusz herbowy książąt Sułkowskich. Herbowe orły wieńczą dachy czterech baszt narożnych. Przy Zamku jedyny w Polsce i drugi w Europie pomnik króla Stanisława Leszczyńskiego. Po stronie północnej rozległy dziedziniec honorowy z budynkami dawnych oficyn zamkowych.